Eerste in een serie rondleidingen over Sardinië door Monique van Proosdij wonende op het met een brug verbonden eiland: Sant Antioco. NB: voor de foto’s en kaartje geldt: klik er op om een grotere versie te zien. [Zie voor meer rondleidingen deze pagina]
Lagune Sant Antioco
Voordat je het schiereiland Sant Antioco binnenrijdt, kom je na het plaatsje San Giovanni Suergu’ de bocht om en zie je achter de lagune Sant Antioco met al haar kleuren liggen. Je rijdt dan al over een isthmus met aan een kant de lagune en aan de andere kant de zoutvlakten. Deze zoutvlakten, Saline, zijn ook zeker bijzonder te noemen en je kunt hier ook een wandeling maken. Je vindt hier de flamingo’s maar ook vele andere vogelsoorten.
Als je aan je linkerkant( komende vanaf San Giovanni) restaurant Da Silvana ziet liggen dan net even verderop staan de 2 grote menhirs: Su Para e Sa Mongia. Dit betekent de priester en de non en de legende gaat dat zij samen wegvluchten, omdat ze verliefd op elkaar waren maar ze werden in steen veranderd. De ene menhir is lang en hoog (fallus) en de andere kleiner en rond (vrouwelijke vorm). Leuk weetje is dat er een kleine archipel bij Sant Antioco ligt, 3 kleine rotsformaties. Deze heten La Vacca, Il Toro e Il Vitello. De koe, de stier en het kalf. De koe staat in lijn met de ‘non-menhir’ en de stier in lijn met de ‘priester’. Toeval of niet?
Als je doorrijdt en de echte brug nadert heb je net ervoor nog een gedeelte van de oorspronkelijke brug aan je rechterhand. Rijd je Sant Antioco in vanaf de brug alsmaar rechtdoor dan kom je op een pleintje met een fonteintje en daar bevindt zich ook de oorspronkelijke Romeinse fontein. Hier werd vroeger nog water gehaald door de vrouwen met een grote vaas op hun hoofd of schouder.
Het stadje
Dan weer doorrijdend door het zogeheten bomenstraatje (zie foto) kom je uit bij het volgende plein, Piazza Umberto, met de palmbomen. Schuin omhoog stekend rijd je rechtdoor en kom je boven aan in het plaatsje bij de Basiliek van Sant Antioco: Basilica di Sant’Antioco Martire. Hier in de Basiliek merk je hoe oud deze kerk eigenlijk is. Binnenin is deze kerk nog authentiek romaans, terwijl de buitenkant wat vreemd eromheen is gebouwd in Piemontese stijl. In de Basiliek kun je vragen naar een rondleiding onder de kerk in de catacomben. Ook ligt hier de graftombe van sant Antioco. Schrik niet van bepaalde skeletten die nog zichtbaar zijn.
Foto: stadje Sant’Antioco van het vaste land van Sardinië gezien
Vanaf de Basiliek kun je er tegen over de straat in en een rondje lopen langs een Acropolis( romaans) het Fort Su Pisu gebouwd in 1812 en vervolgens na hevige oorlog waarbij vele mannen zijn omgekomen, vanaf 1815 niet meer dienst doende.
Dan kun je verder naar beneden lopen richting het Archeologisch museum, waar ook Tophet zich bevindt. Dit is een troostplek waar de asresten van ongeboren baby’s en pasgeborene die gestorven waren in vazen werden begraven.
Daarna loop je weer ophoog de Via Necropoli in. Hier bevindt zich het Etnografisch museum en daarnaast het Villaggio Ipogeo. Het zogeheten ondergronds dorp.
Dit waren van oorsprong Punische graven die na 1750 werden ontdekt per toeval. Vele Sardijnen die eeuwen geleden naar het binnenland waren getrokken en na 1750 merkten dat ze weer terecht konden op het eiland Sant Antioco vonden deze graven en maakten er hun huis van. Ook hier kun je in rond wandelen.
In de recht doorgaande weg naar het centrum vind je ook het Museo del Bisso. Dit museum van Chiara Vigo laat je zien hoe zijde uit schelpen wordt gehaald zonder dat de schelp weggehaald wordt. Ook kun je hier zien hoe ze dit vroeger deden en wat er van gemaakt werd. Chiara heeft wereldfaam met haar methode hoe dit zijde uit de schelp te halen zonder de schelp te beschadigen.
(nb: verschillende genoemde archeologische en historische vindplaatsen vind je op deze website)
Verder het eiland op
Rijdende van Sant Antioco richting het zuiden, kun je naar het strandje van het dorpje Maladroxia. Daarna het binnenland in richting de andere kant. Hier kun je op zoek gaan naar Grutti Acqua (zie 2 foto’s), een Nuragisch complex met een waterput. Hier kun je omhoog lopen en kom je uit bij een klein bergmeertje. In de nuragische tijd waren hier allemaal kleine hutjes omheen gebouwd en was dit de grootste heilige plek.
In de buurt van Grutti Acqua vind je een Tomba dei Giganti (zie foto) met daarbij een Domus de Janas: Su Niu de Su Crobu (Kraaiennest). Een reuzengraf uit de nuragische tijd aan de westkust, daar waar de zon ondergaat.
Iets verder kun je naar de kust wandelen en vind je Is Praneddas. Dit is een rotsformatie die door het slaan van de zee is veranderd in een boog en een bassin eronder. En wordt daarom ook wel een natuurzwembad genoemd. Een mooie plek om te zien, maar als je er echt wilt gaan zwemmen vereist dit wat klimervaring.
Ga je verder naar het noorden dan kom je langs ons huis en vervolgens iets voorbij Camping Tonnara het kleine baaitje Cala Sapone met een klein strandje en prachtige rotsformaties. Zeker in de ondergaande zon. (ons dagelijkse uitzicht)
Calasetta
Om de rondrit af te maken over dit kleine schiereiland rijd je richting het plaatsje Calasetta. Onderweg kom je nog langs 2 baaien: Spiaggia Grande Tonnara en Spiaggia La Salina. Dit plaatsje is pas na 1750 gesticht en is een echt vissersdorpje. Hele andere architectuur met Noord-Afrikaanse invloeden zowel in de gebouwen als de keuken. Ook staat er een grote toren: Torre Sabauda. Ook kun je hier de veerboot pakken naar het bijzondere eiland ‘Isola di San Pietro’ – met heel andere historische invloeden. Je meert aan in het enige dorp aldaar: Carloforte.
Foto: vissersdorpje Calasetta
Festiviteiten
Als je geluk hebt ben je er tijdens een van deze feesten:
Beschermheilige Sant Antioco
De beschermheilige Sant Antioco wordt ook wel gezien als de beschermheilige van heel Sardinië. Dit vanwege het feit dat hij de eerste beschermheilige van het eiland was. Zijn feest is altijd op maandag precies 2 weken na Pasen. Er is dan een grote processie in volle klederdrachten, waar verschillende groepen uit alle regio’s van het eiland in meelopen. De processie eindigt met het gedragen beeld van Sant Antioco. In de aanloop naar maandag is er de hele week al feest met braderie kraampjes, kermis en andere activiteiten voor jong en oud. Bijzonder: dit feest wordt op 1augustus herhaald voor de toeristen!
Girotonno
Dit festival is altijd het laatste weekend van mei op Carloforte. Dit festival is ter ere van de tonijnvangst en er worden 3 landen uit de hele wereld uitgenodigd als gastlanden en zij bieden een traditioneel gerecht aan met tonijn dat geproefd kan worden. Tijdens dit festival is er ook muziek, straattheater en het is altijd drukbezocht.
Vissersfeest
Ter ere van San Pietro wordt er elk jaar eind juni een vissersfeest georganiseerd in Sant Antioco. Er is een processie die vanaf zee komt met het beeld van San Pietro en 3 dagen lang kun je gratis gefrituurde vis bij de kramen afhalen.
Over de auteur:
Monique en Toni wonen alweer 13 jaar op Sardinië, op het schiereiland Sant Antioco. Ze hebben hier www.sardinietrips.nl opgericht en in eerste instantie verzorgden ze groepsreizen, excursies, accommodaties en rondreizen. Daarna hebben ze op de plek waar ze wonen aan zee www.ecoloungesardinia.com opgericht. Eco- accommodaties in de vorm van een Safaritent en een houten cabin, de Beach lodge. Inmiddels is er nog een kleinere versie van de safari tent bijgebouwd (Desertlodge), geschikt in de zomer als bijzet tent voor gezinnen met meerdere kinderen en buiten de zomer geschikt voor een of twee personen. Alle lodges hebben prachtig uitzicht op zee en elke avond kun je genieten van een zonsondergang in zee. Je kunt kiezen te verblijven met verzorging en dan verzorgt Toni je maaltijden altijd vers bereid van lokale producten. Ook kun je kiezen voor yogalessen of coaching. Sinds 2014 heeft Monique hiervoor www.sunnymindtravel.nl opgericht.
Wil je in juli nog gaan? Neem dan gauw contact op! Zie e-mail op de websites.
Reactie redactie Sardinie-Info: dank je wel Monique voor deze rondleiding over ‘jullie’ prachtige eiland. Wij zijn er ook meerdere keren geweest. Hebben nog gezocht naar de op de kaart vermelde Nurahges, maar die zijn lastig te vinden. Vaak zijn nuraghes overwoekerd, omdat het nog weleens aan onderhoud schort. Het Grutti e Acqua hebben we wel gevonden.
Verder zijn we ook nog even bij de Torre Canai geweest en zijn we naar het uiterste zuiden van het eiland gegaan: Capo Sperone. De smalle kustweg aan het westen is schitterend, velden met schapen en prachtige wilde bloemen. Maar ook de kustlijn bestaande uit kliffen vlak voor je bij het Spiaggia Grande Tonnara komt. Verder houden we wel van zo’n gezellig vissersdorpje als Calasetta.
Op youtube zijn er verschillende filmpjes over het eiland, zoals deze. Zoek op Sant’Antioco of Calasetta en je vindt er meer.
De foto’s op deze pagina zijn van Wilbert en Priscilla. Bij deze nog 2 sfeer-foto’s: Rotskust westkant, Cala Sapone en Schapen tussen de bloemen.
